زنده باد کاپیتان
 |
کمتر از یک ساعت مانده ، ساعت دو.
امروز روزی ویژه برای تمام هواداران یوونتوس خواهد بود. کوچک و بزرگ ، زن و مرد.
مانند یک عید در تقویم سیاه و سفید.
حتی اگر دوستانه باشد ، بازی ای خاص خواهد بود. دیدن دوباره اسطوره بیانکونری در کنار یووه چیزی فراتر از کلمه نرمال است. کسی که تاریخ را با یووه رقم زد و تالار افتخاراتش حسرت چیزی را نمی خورد.
کاپیتان راست می گفت ، وقتی که در صفحه شخصی اش نوشت :
"می دانم ، می دانم که در مقابل من ، در سمت دیگر زمین ، با پیراهنی متفاوت ، یک یوونتوس وجود دارد. آیا واقعاً بیان احساس من راجب این موضوع ضروری است؟ یک عشق."
هواداران بازی با آتالانتا را از یاد نمی برند. اشک هایی که از چشمان هواداران جاری شد و خداحافظی کاپیتانی که بغضش را فرو خورد تا دشمنان حقیر ضعف او را نبینند.
بازی امروز از قلب هر یوونتوسی تماشا می شود. حال که شایعات می گویند ممکن است کاپیتان حتی برای دقایقی بار دیگر پیراهن یووه را نیز به تن کند ، شاید خاطره آتالانتا دوباره تکرار شود.
